කෙලවීම....!!

කෙලවීම කිව්වම ඉතින් කෙලවීමෙත් ඉවරයක් නෑ. ඔය ගොඩක් අය කියනවනේ අපි වලක් කැපුවොත් එකෙත් ගෙම්බෙක්. එහෙමත් නැත්තන් අපි ගහකට නැග්ගොත් එකෙත් දෙබරයක් වගේ කතා.  හැබැයි මට තරං ඕව වෙන්නේ නෑ වෙන කාටවත්.  මම හිතන්නෙ මං තුමා ඉපදිච්ච නැකත නම් ඔය ග්‍රහයෝ ටික ඔක්කොම කාලක් හරි බාගයක් හරි ක්‍රියාකරල හිටපු වෙලාවක් වෙන්ඩ ඕනෙ.
නිකන් ඒවත් නෙවෙයි අර බල්ලොන්ට ගහන ඒව. මොකද මට තොප්පියක් නැතුව කාක්කො වහල ඉන්න ගහක් යටින් යන්ඩවත් බෑ. ඒ තරම් ලකී. ඒ ඕනෙ නෑ, ලඟදි ලංකාවට ගියපු වෙලාවක අපි යාළුවො කට්ටිය සෙට් වෙලා ඉවර වෙලා ගෙවල් වලට යන ගමන් මම වෙන එකෙක් එක්ක උගේ වාහනේ ආව. වෙලාව පාන්දර 2.30 විතර ඇති. අපි කොළඹ පාර දෙපැත්තේ රූස්ස ගස් තියෙන පාරකට හැරෙව්ව. අඩි දහයක් ගියේ නෑ වින්ඩ්ස්ක්රීන් එකේ මම හිටපු පැත්තට කාක්කෙක් දුන්නේ නැද්ද 'තොක්'  ගාල එකක්. යකෝ මට මගේ පාඩුවේ වාහනේක යන්ඩවත් ඉඩ නැද්ද? අනික මේ පාන්දර? මීට පස්සෙ නං පහන්තිර දාපු කිරිබත් ගුලි ඕකුන්ට දෙනව බොරු .

මට මේ කෙලවිම ගැන කතා මතක් උනේ මේ ළඟදිත් ඒ වගේ එකක් උන නිසා. මෙච්චර කල් කල්දදා ඉඳල මමත් අන්තිමට ගියා මෙහේ රියදුරු බලපත්‍රය ගන්ඩ. ලංකාව කොච්චර හොඳද කියල හිතෙන්නෙ එතකොට. මෙහේ දාහක් දේවල් බලනව ටෙස්ට් එකේදී. ඕකේ තියෙනව එක එක වාහන හැසිරවීම් කරලා පෙන්නන්ඩ.  reverse parking, 3 point turn  වගේ එක එක ඒවා. ඕව ඔක්කොම පුරුදු වෙන්ඩ ඕනෙ. හැබැයි ටෙස්ට් එකේදී කරන්ඩ වෙන්නේ එකයි. ඒක මොකද්ද කියල ඒ වෙලාවට තමයි කියන්නේ. කොහොමහරි ඉතින් මමත් ටෙස්ට් එකට කලින් ඕව ටිකක් පුරුදු උනා ලර්නර්ස් එකකට ගිහින්. ඔය ඔක්කොම ජාතියේ වාහන හැසිරවීම් පුරුදු උනත්, එකක් පුරුදු වෙන්ඩ වෙලාව මදි උනා. දැන් ඉතින් හිතගත්තහැකි නෙ? ටෙස්ට් එකේදී ඇහුවේ ඒ පුරුදු නොවිච්ච එක කරල පෙන්නන්ඩ කියල තමයි. කාල වරෙන්කො. කොහොමහරි ඉතින් ලංකාවේ කරල පුරුදු විදිහට කොරල පෙන්නුව. ටෙස්ට් ඒක ෆේල් !!! කාට කියන්නද මේ දුක. 

මගෙන් පස්සෙ වැඩියෙන්ම කෙල වෙන එවුන් මම හිතන්නෙ මගේ අවුරුද්දෙම  ඉපදිච්ච එවුන්. (දැන් ඒකට හේතු ගලපන්ට එහෙම ලෑස්ති වෙන්ඩ එපා හොඳේ?). අපිට එරෙහිව සොබාදහම විතරක් නෙවෙයි, රාජ්‍ය තාන්ත්‍රික මට්ටමේ කුමන්ත්‍රණයක් තියෙනව කියල අපිට ඒ කාලෙම හිතිලා තිබුනේ. බොරු නෙමේ. අපි O/L කරපු අවුරුද්දෙ තමයි පළවෙනියට අර සයන්ස් පේපර් එකයි, මැත්ස් පේපර් එකයි දෙකට කඩල ප්‍රශ්න පත්තර 4 කලේ. දැන් ඕකට ඉතින් කට්ටිය එක එක කතා කියනව. "මැත්ස් වන් එකයි, සයන්ස් වන් එකයි පාස් උනාම ඇතිලු ආට් කරන්න"
" පේපර් 4ම පාස් උනේ නැත්තන් A/L කරන්න දෙන්නේ නෑලු........"
"සයන්ස් I එකයි, මැත්ස් I ලේසි කරල සයන්ස් II එකයි මැත්ස් II පේපර්ස් පට්ට අමාරු කරනවලු......"
"පේපර් I එකත් එච්චර ලේසි නෑලු, කලින්ට වැඩිය අමාරු ලු....."
"කොන්දොස්තර කෙනෙක් වෙන්ඩත් සයන්ස් I එකයි මැත්ස් I එකයි පාස් වෙලා ඉන්ඩ ඕනෙලු....."
ඔය වගේ කතා කෝටියයි. අපිත් ඉතින් ඉරාගෙන පාඩං කරල ගිහින් ලිව්ව. එහෙම විභාගේ තිබ්බේ ඒ අවුරුද්දේ විතරයි මම හිතන්නෙ. ඊට පස්සෙ ආව A/L කරන්ඩ. මෙන්න යකෝ ඒපාර අගෝස්තු තිබ්බ විභාගේ අප්‍රේල් වලට ගේනවලු!! ඔය කාලෙත් අර වගේ තමයි. ඒ පාර ඉස්කෝලෙ ගුරුවරුයි ටියුෂන් ගුරුවරුයි එක එක කතා කියනව.

"අනේ මේ පාන් ගෙඩියක් ගන්ඩ කඩයක් ඇරල නෑ ඔය අවුරුදු දවස් වල, මොන විභාගද? ඒක නිසා බය වෙන්ඩ එපා. ඕක වෙන්නෙ නෑ. අපි කලින් අවුරුදු වල විදිහට සිලබස් එක කවර් කරමු ......"
"ළමයි ඕගොල්ලොන්ට ලැස්ති වෙන්ඩ තියෙන කාලේ අඩුයි. ඒ නිසා අපි මේ පන්තියේ සිලබස් එක අග ඉඳන් මුලට කරමු. ඉස්කෝලේ මුල ඉඳන් අගට කරනවනෙ."
"අපිට මුළු සිලබස් එකම කවර් කරන්ඩ වෙලාවක් නෑ. මම විභාගෙට එයි කියල හිතෙන පාඩං ටික විතරක් උගන්නනව!..."

අපිත් ඉතින් ඕ.පු කියල එක සබ්ජෙක්ට් එකට ක්ලාස් දෙක තුන බඩ ගාල සිලබස් කවර් කරගෙන යන්තන් විභාගෙ ලිව්ව.
දැන් ආයෙම විභාගෙ තියෙන්නෙ අගෝස්තු වල!!!

ඉතින් ඔන්න ඔහොම හැලහැප්පිලි මැද්දෙ ඇවිත් අපි A/L ලිව්ව. අන්තිම දවසෙ පේපර් එක ලියල ඉවර වෙලා කට්ටිය කොහේ හරි යන්ඩ කතා වෙනව. විභාගෙ ඉවර වීම සමරන්ඩ වෙනම දවසක් දාගෙන තිබ්බ නිසා එදා හවසට මුකුත් වැඩසටහනක් තිබ්බෙ නෑ. ඔය අස්සේ එකෙක් කිව්ව ඌ අඳුරන කෙල්ලෙක් කිව්ව කියල උන් ටික විභාගෙ ඉවර වෙලා ගෝල් ෆේස් යනවා කියල. ඌ කියල කට ගන්ඩ කලින් අපේ අය්යල බස් එකේ නැගල ඉවරයි. ඔන්න ඉතින් අපිත් ගෝල් ෆේස් ගිහින් පුෂ්ප නෙලල,  මධු හලල ආයෙ පිටකොටුවට එන්ඩ බස් එකක් එනකන් ඉන්නව. මම හිතන්නෙ ඒ දවස් වල රුපියල් 4 ක විතර ටිකට් එක. ඔය ඉන්න අතරෙ එකෙක් ගෙනාව යෝජනාවක් හොරෙන් බස් එකේ යමු කියල. අපි 10 විතර හිටිය. කට්ටියම හොරෙන් යනව කියන්නෙ බොරු. එත් ඉතින් අපේ එවුන් විභාගෙ ඉවර වෙච්ච ආතල් එකේ හිටපු නිසා කොහොමහරි කරමු කියල වැඩේට බැස්ස. ටිකකින් ආව C.T.B.  බස් එකක්. කට කපල සෙනග. අපි කට්ටියම නැග්ග. මගේ ඔය අදින්නාදානය කොහොමටත් නෑ. ඉතින් මම කලින්ම උන්ට කිව්ව මම නං ටිකට් ගන්නව කියල. ඉතින් කිව්ව වගේම මම පිටකොටුවට ටිකට් ගත්ත. අනිත් එවුන් දැන් තැන් තැන් වල හැංගිලා යනව. කොහොමහරි බස් එක පිට කොටුවට ඇවිත් නැවැත්තුව. අපි කට්ටිය බහින්ඩ සෙට් උනා විතරයි මෙන්න බොලේ දොරවල් දෙකෙන් දෙන්න ගානේ 4 දෙනෙක් 'බාප්පල' නැග්ග "කවුරුත් බහින්ඩ එපා, ටිකට් අරගන්ඩ එලියට" කියාගෙන. ඔය මම ගියපු බස් එකකට ටික්කො පැන්නමයි.

මල කෙලියයි. අපේ සෙට් එකේ හිටපු සමහර 'මීටර්' ළමයි ඔය ටිකට් නැතුව බස් එකේ ගියාමලු! මම ටිකට් අරගෙන තියෙද්දිත් බාප්පල නැග්ගේ කාගේ කරුමෙටද මන්ද! දැන් ඉතින් මොනවා කරන්නද. කට්ටියම මාට්ටු. අනික් මිනිස්සු බැහැල ගියා. දැන් අපිව පෝලිමට බස් එකෙන් බැස්සුව. ඔන්න ඉතින් අර 4 දෙනාගෙන් එක්කෙන් මගෙ ගාවට ඇවිත් ඇහුව "පුතාල මොන ඉස්කෝලෙද ?" කියල. කරුමෙට අපේ ඉස්කෝලෙ ඊට ටික කාලෙකට කලින් ෂර්ට් එකේ ගහගන්ඩ බැජ් එකක් අදුන්නල දීල තිබ්බ.  ඉස්කෝලෙ අවුරුදු සීයකටත් වැඩි ඉතිහාසෙ ප්‍රයිමරි එකෙන් උඩ එවුන්ට බැජ් එකක් අඳුන්නල දුන්න පලවෙනි සැරේ මම හිතන්නෙ. පොර ඕක ඇහුවේ මගෙ ෂර්ට් එකේ බැජ් එක දිහා බලාගෙන. ඇයි දෙයිහාමුදුරුවනේ මේවා අපිටම වෙන්නෙ? මම ඉතින් මුකුත් නොකිය දන්න හොඳම හිනාව දැම්ම.
"පුතාල මරිය කඩේ ඉස්කෝලෙ නේද?"
දැන් මොකෝ නෑ කියන්ඩ යැ? අනික මිනිස්සුත් වට වෙලා බලාගෙන ඉන්නව. අපි ඔක්කොම ඉස්කෝලෙ කිට පිටින්. මම ටිකට් අරගෙනත් යාලු ෆිට් එකට අරුන් එක්කම ඉන්නව. මම ආයෙම කලින් ගොන් හිනාවම දැම්ම.
"හ්ම්ම්... කමක් නෑ, දඩේ ගෙවන්ඩ ඕනෙ නෑ, කට්ටියම ටිකට් එකේ ගාන විතරක් ගෙවල යන්ඩ. කොලු කාලෙ ඔහොම දෙයක් කලේ නැත්තන් ගතියක් නෑනේ. "
අපේ එවුන් ඒ අන්කල් ට වැන්දේ නැති ටික විතරයි.
හැබැයි ඉතින් ඒ වෙනකොට අපිව නිකන් ෂෝ කේස් එකේ දැම්ම වගේ පිටකොටුව මැද්දෙ චාටර් වෙලා ඉවරයි.
ඔන්න ඔහොමයි ඉතින් අපි වැඩක් කලොත්....

ප/ලි : කෙලවිම ගැන ලස්සන ෆිල්ම් එකක තියෙනව  "Just My Luck" කියල. බලල නැති කට්ටිය හොයාගෙන බලන්ට. මම හිතන්නෙ මටත් මගෙ ලක් එක වෙනස් කරගන්ඩ ඔය ෆිල්ම් එකේ ඉන්න Lindsay Lohan  වගේ එක්කෙනෙක් හොයාගන්ඩ වෙයි වගේ.

මාකටිං කවි පන්තිය.....

මේක අද ඊ මේල් එකක ආවෙ. පරණ කවි පන්තියක් උනත් කලින් දැකල නැති කට්ටියට දැක ගන්නයි, දැකපු අයට ආයේ මතක් වෙන්නයි කියල බෙදා හදා ගන්න හිතුව. ඔන්න ඩිස්ක්ලේමර් එක කියල ඉන්න ඕනෙ. මෙය  මගේ නිර්මාණයක් නොවන අතර හුදු විනෝදාස්වාදය සඳහා පල කිරීමක් පමණකි. සියලු අයතීන් මෙය ලියු එකා (කූඹියා)  සතුය.

ප/ලි : මේක එවපු එකා එවල තිබ්බෙ අපේ එකෙකුට මඩක් ගහන්ඩ. ඔය අන්තිම පේලියෙන් කියවෙන්නේ ඌ ගැනලු!!
ප/ප/ලි: මඩ කාපු එකාත් මම නෙවේය. මම කොටත් නැත. එච්චර කළුත් නැත ;).

ඔයාල මෙහෙ වර්ක් කරනවද, ස්ටඩි කරනවද?

මම කලින් කතාව කිව්වනෙ ලන්ඩන් ආපු කාලේ වෙච්ච සීන් එකක්. කොහොම හරි ඉතින් ඒ අධ්‍යාපනේ ඉවර කරල මම ටික කාලයක් ලංකාවටත් ගිහිල්ල වැඩ කරා. ඒ දවස් වල අපේ කොම්පැනි එකට තිබ්බ පකිස්තානෙ ප්‍රොජෙක්ට් එකක්. ඕක තිබ්බෙ ලාහෝර් වල. අර අපි 96 වර්ල්ඩ් කප් එක දිනපු ග්‍රවුන්ඩ් එක තියෙන නගරේ. 

ඕකට යන්ඩ මුලින් කරච්චි වලට ගිහින් එතනින් ලාහෝර් යන්ඩ ඕනෙ. ඔය ප්‍රොජෙක්ට් එකට අපේ ඔෆිස් එකෙන් යැව්ව ඩයල් දෙකක්. එකෙක් ශාන්, අනිකා විරාජ්. ශාන් කාරයට සාමාන්යෙන් කොතනත් ටිකක් කට පියාගෙන ඉන්න එක හරි අමාරු වැඩක්. විරාජ් එච්චර කියවන්නේ නැති උනත් ඌත් ඕන දේකට රෙඩි කොල්ලෙක්. ඉතින් මුන් දෙන්න දැන් ඔහොම එක ට්‍රිපක් ගිහිල්ල ආයේ එනගමන් කරච්චි එයාපෝර්ට් එකේ පෝලිමක හිර වෙලා ඉන්නවලු. දන්නවනේ ඉතින් ඔය රටවල් වල වැඩ වෙන හැටි. පෝලිම තියෙන්නේ හෑන්ඩ් ලගේජ් චෙක් කරන්ඩලු. ස්කෑන් කරනව මදිවට එකෙක් ඉඳන් ඔක්කොම ඇර ඇරත් බලනවලු. මේක දැකල මල පැනල ශාන් විරාජ්ට කියල "මුත් අර ලාහෝර් වල හිටිය හු*** වගේමයි බන් වැඩක් කරන්ඩ ගියාම තියාගෙන අතගානව" කියල . මොකද මුන් දෙන්න ලාහෝර් එයාපෝර්ට් එකෙත් ඔය කට්ටම කාල ඇවිත් තිබ්බෙ. එහෙම කිව්වා විතරයි මුන්ට ඉස්සර හිටපු පොර පිටි පස්ස හැරිල මුගෙන් අහනවලු " ඔයාල මෙහෙ වර්ක් කරනවද, ස්ටඩි කරනවද?" කියල. දැන් මොකෝ දුවන්ඩයැ. මු ඉතින් හිනා වෙලා කියල අපි මේ ප්‍රොජෙක්ට් එකකට ආපු ගමන් කියල. කොහොම හරි ඉතින් කතා කරල බලද්දී ලංකාවේ අපි කවුරුත් දන්නා සමාගමක ලොක්කෙක්. පොරට ඒකෙන් කැල්ලක් අයිතිත් එක්ක. නම අහල තිබ්බට ශාන් පොරව දැකල තිබ්බෙ එදා. 

කොහොමහරි ඉතින් ඔතන පහු කරල කට්ටිය ගිහින් බෝඩින්ග් ඒරියා එකේ වාඩි වෙලා ඉද්දි තව ලංකාවෙ කියල පේන උස ඩයල් එකකුයි, තව ඊට කොට එවුන් දෙන්නෙකුයි ඇවිත් මුන්ගාව වාඩි වෙලා. ශාන් කාරය උස පොරත් එක්ක හිනාවෙලා ලංකාවේ ෆිට් එකට. ඌ ඔරවල. ඒකට  ශාන් කරය මල පැනල විරාජ් ට කිව්වලු " අර දීගජන්තුවත් එක්ක මනුස්සකමට හිනා උනාම ඌ එරෙව්වනේ බන් කියල. " විරාජුත් කියල "තෝත් ඉතින් වඳුරා වගේ හැම එකාටම විරිත්තන්නේ නැතිව ඉඳපන්. දැක්කනේ ඉස්සෙල්ලත් වෙච්ච දේ" කියල. කොහොමහරි ප්ලේන් එකට නැග්ගමත් අර තුන් කට්ටුව මුන් දෙන්නගේ ඉස්සරහලු. එත් මුන් 3 දෙනා අරවගේම ගල් පිළිම වගේ ඉන්නවලු. ශාන් කාරයත් ඉතින් දැන් විරාජ් එක්ක මුන්ට එක එක එව කියනවලු. 

" මචන් මුන් 3 දෙනා අර කොපු ගිලලද දන්නෑ මේ බෙට්ට හිර වෙලා වගේ බලා ගෙන ඉන්නෙ........"

 "උස එකා තමයි වැඩියෙන් ගිලින්ඩ ඇත්තෙ. ඌ වැඩිය මුකුත් කෑවෙත් නෑ................" 

ඔය වගේ කටුනායකින් බහිනකන් ම මු අර මිනිස්සු  3 නට එක එක එව කියා කියා ඇවිල්ල (ඇහෙන්ඩ නෙවෙයි). කොහොමහරි කටුනායකින් බැස්සම අර තුන් දෙනා කොහෙන් ගියාද නෑලු. කොහොම හරි ශාන් කාරයයි විරාජුයි ඔෆිස් ආව පහුවෙනිදා. 

ඉතින් ඕක ඔහොම වෙලා ටික කලක් ගියා.

ඕගොල්ලන්ට මතකද පිත්තල හන්දියෙ බොම්බේ? අර ගෝඨා ට ගැහුවෙ. ඕක වෙන වෙලාවේ මම හිටියේ ඔෆිස් එකේ. ආරංචිය ආපු ගමන් කට්ටිය හෝ ගාල  ඩිෆෙන්ස් වෙබ් සයිට් එක බලනව. මම මොකක්හරි එකකට සීට් එකෙන් නැගිටලා යද්දී මන් දැක්ක ශාන් කාරය කට ඇරගෙන මොනිටරේ දිහා බලාගෙන ඉන්නවා. "මචං අපිටත් ෂොක් තමයි. එත් ඔහොම බලන් ඉන්ඩ ගෝඨා උඹේ නෑයෙක් ද ?" මම ඇහුව.

" නෑ බන්, මේ ඉන්නෙ අරූ. මම අර උඹලට කිව්වේ පකිස්තාන් ඉඳන් එද්දී ප්ලේන් එකේ හිටපු 3 දෙනාගෙන් උස එකා". එහෙම කියල ශාන් සයිට් එකේ තිබ්බ පින්තුරයක් පෙන්නුවා. ඌ එත් තාමත් ටිකක් ෂොක් එකෙන් වගේ. මමත් ලං වෙලා බැලුව. බෝම්බෙට පිච්චිලා කළු වෙච්ච ඩිෆෙන්ඩර් එකක් තියෙනව. ඒක වටේට පොලිසියෙන් අර කහපාට පටි ඇදල තියෙනව ඇතුල්වෙන්ඩ තහනම් සිමාව මාර්ක් කරලා. අත්දිග කමිසයක් ඇඳල ටයි එකක් දාගත්තු උස පොරක් ඒ පටි වලිනුත් ඇතුලට ගිහින් ඩිෆෙන්ඩර් එක ගාවම ඉඳගෙන සෙල් ෆෝන් එකකින් කතාව. සාමාන්යෙන් ගමේ ගොඩේ මිනිමරුමක උනත් ඔය පටි වලින් ඇතුලට යන්ඩ දෙන්නේ එහෙමත් තදයෙකුට තමයි. එහෙම එකේ ගෝඨා ගේ බෝම්බ සීන් එකේ ඔහොම සිවිල් පිට ළඟටම ගිහින් කතා කරන්ඩ නම් පොර ඉන්ටෙලිජන්ස් එකේ තදයෙක් වෙන්ඩ ඕනේ. බුදු අප්පොච්චියේ, එදා මු කියපු ඒව අර තුන් දෙනාට ඇහුනන් අපි තාමත් මුන් දෙන්න පකිස්තානෙ ඉඳන් එනකන් බලන් ඉන්නව.

තමුසෙ කොහොමද මේ ඉස්කෝලෙට ආවෙ?

මේක උනේ අපි 9 වසරෙ ඉද්දි. ඉස්කෝලෙ පන්ති වල ඉතින් එක එක ජාතියෙ එවුන් ඉන්නවනෙ. සමහර එව්වොන්ට පොතෙන් තොර ලෝකයක් නෑ. තව සමහර එවුන් පොතක් අතින් අල්ලන්නෙ නෑ. පිස්සු කෙලින එකමයි වැඩේ. ඔය දෙකම සම බරව කරන එවුනුත්  ඉන්නව. අපේ පන්තියෙ හිටිය ඩයල් එකක්, මිනිහ හැම දේම බොහොම බැරෑරුම්ව තමයි බලන්නෙ. ප්‍රශ්නෙකට උත්තරයක් දුන්නත් දෙන්නෙ හොඳට කිරල මැනල හරියටම අහපු දේට. හරියටම අර ලාස්ට් රෝ එක කරන කස්සගේ යාළුවා නන්දන වගේ. 
මුගේ මේ සීරියස් වැඩ නිසා උට කාඩ් එකක් වැටිල තිබ්බෙ සීරියස් කියල. දවසක් අපි ටීච කෙනෙක් නැති වෙලාවක පන්තියෙ කෑ ගගහ ඉන්නව. සද්දෙ වැඩි නිසා එහා පන්තියට උගන්නපු සර් ඇවිත් සද්දයක් දාල ගියා කෑ නොගහ හිටපල්ල කියල. ඒ කිව්වට ඉතින් අපි ඕව අහන එකක් යැ. සර් ගියා විතරයි අපේ එවුන් ආයේ සුපුරුදු වැඩසටහනට යොමු උනා. සාමාන්‍යයෙන් ඉස්කෝලෙ වැරද්දක් කරල අහු උනාම පොඩ්ඩක් ජාතකේ හොයනවා. ඉස්කෝලෙට ආවෙ ප්‍රයිමරි එකේ ඉඳන්ද, ශිෂ්‍යත්වෙන්ද , නැත්තන් පස්සෙ කාගේ හරි තල්ලුවකින් ආවද වගේ. (ඒකේ වැරැද්දට තියෙන සම්බන්දය මොකද්ද කියල මම දන්නෙ නෑ.)

ඉතින් කොහොමහරි අපේ සද්දෙ ඇහිල දෙවෙනි පාරටත්  මාරාවේස වෙච්ච සර් පන්තියට කඩාපාත් උනා ' උඹලට එක පාරක් කිව්ව නේද කෑ නොගහ ඉන්ඩ කියල ? ' කියාගෙන. සර් ගේ සද්දෙ ඇහුන විතරයි පන්තියෙ තැන් තැන් වල හිටපු එවුන් ඩෙස්ක්, පුටු පෙරලගෙන දුවල ගිහින් තමන් ගේ තැන් වලින් වාඩි උනා. ඔය වෙලාවෙ අපේ සිරියසුත් තමන්ගෙ ආසනයෙන් නැගිටල ගිහින් හිටියෙ. නමුත් ඉතින් දුවන එක සර් ට කරන අගෞරවයක් කියල හිතලදෝ මිනිහ බොහොම සීරියස් විදිහට හෙමින් ඇවිදගෙන ගිහින් තමන් ගේ තැන වැඩි උනා. නමුත් මේක දැකපු සර් හිතුවෙ සර් ට බය නෑ කියල පෙන්නන්ඩ මිනිහ එහෙම කරා කියල. සර් ගේ ඇඟේ මාළු ගඟේ නටන්ඩ ගත්තේ එතකොට. 'තව බයත් නැතුව මේකා හෙමින්  ගිය හැටි' කියපු සර් කඩාගෙන ගියා සීරියස් ලඟට. 

'නැගිටිනවා!!! '

සීරියස් ඉද්ද ගැහුවා වගේ නැගිට්ට.

'තමුසේ මොකද බය නෑ කියල පෙන්නනද? . තමුසෙලා වගේ එවුන් හින්ද තමයි අයිසේ මේ ඉස්කෝලෙ නම කැත වෙන්නෙ'

දැන් සීරියස් සට සට ගාල ගැහෙනව.

'තමුසෙ කොහොමද මේ ඉස්කෝලෙට ආවේ?' සර් ගිරිය පුප්පල ඇහුව. දැන් පන්තියම ගල් ගැහිල බලන් ඉන්නව.

'සර් බස් එකේ!!!!'

සීරියස් කිව්වේ නං සීරියස් එකටමයි. 

ලන්ඩන් වල කැත කතා...

මුහුදු කොල්ලකාරය A/L  ඉවර කරලා ටික කාලෙකට පස්සේ එංගලන්තෙට ආව ඉගෙන ගන්න. මාත් එක්කම ඒ දවස් වල තව ඉස්කෝලේ මගේ පන්තියේ හිටපු යාළුවො දෙන්නෙකුත් ඇවිත් හිටිය. අපි තුන් දෙනාම ලංකාවෙන් පිට ආපු පලවෙනි සැරේ. ඉතින් අපිට ලන්ඩන් දැක්කම හරියට නිකන් බණ්ඩා කොළඹ ගියා වගෙ. 90% විතරම තියෙන්නේ ඩබල් ඩෙකර් බස්. ඒ මදිවට එච්චර සෙනගත් නෑ. සීට් එහෙමත් සිරාවට අලුත් පාටට තියෙනවා. ලංකාවෙ ලේලන්ඩ් වල ෆූට් බෝඩ් එකේ එක කකුලක් තියාගෙන, එක අතකින් පොත් ටිකයි අනිත් අතින් බස් එකයි අල්ලගෙන දුවිලි කකා ඉස්කෝලෙ ගියපු අපිට ඉතින් මේව නිකන් මැජික් වගෙ.

අනික ලන්ඩන් වල එක ටිකට් එකක් තියෙනව, ඒක ගත්තම දවස පුරාම බස්, ටියුබ්, ඕන එකක ඕන තරං යන්ඩ පුළුවන්. ඉතින් අපි තුන් දෙනාගේ වැඩේම සති අන්තෙට ඔය ටිකට් අරන් ලන්ඩන් පුරා රවුං ගහන එක. ඔහොම යද්දී තව එකක් අපිට මීටර් උනා. ඒ තමයි ඕන වෙලාවක, ඕන තැනක බය නැතුව කුණු හරුප කියන්ඩ පුළුවන් කියල. මොකෝ මුන්ට තේරෙන එකක්යැ?ඉතින් අපෙත් වැඩේ බස් එකේ කෝච්චියේ යන ගමන් බය නැතුව කුණු හරුප කියන එක. දවසක් අපි තුන් දෙනා බස් එකකට නැග්ග කොහේ හරි යන්ඩ. පහල ඉඩ තිබ්බේ නැති නිසා ගියා උඩ තට්ටුවට. එකෙත් ටිකක් සෙනග. මම ඉන්දියන් කාරයෙක් හිටපු සීට් එකක වාඩි උනා. යාළුවො දෙන්න මට ඉස්සරහ සීට් එකේ.දැන් ඉතින් අපි කයිය ගගහ යනව.

මම අහල තියෙනව හොල්මනක් දැක්කම කුණුහරුපෙන් බැන්නොත් හොල්මන දුවනව කියල. ඒ වෙලාවෙ අපි කතා කරපු ඒව ඇහුවනන් හොල්මන් නෙවෙයි පන පිටින් ඉන්න එවුනුත් දුවනව. එත් ඉතින් අපිට පාන් ය? මොකෙක්ටවත් තේරෙන්නෙ නෑනෙ. ඔහොම අපි කතා කර කර ටික දුරක් බස් එක යද්දී මට එහා පැත්තෙ හිටපු ඉන්දියන් කාරයට කෝල් එකක් ආව.  මිනිහ ආන්සර් කරා මෙහෙම,

" හෙලෝ?, ආ ඔව් ඔව්, මම අනිද්දට එනව. හරි හරි වෙලාවෙ වෙනසක් නෑ "
අපි තුන් දෙනා පහලට බැස්ස වේගෙට තව පොඩ්ඩෙන් එකා පිට එකා වැටෙනව.......