සුපිරි මිනිසුන් සියැසින් දුටුවෙමි

සැමදා නියං එකදා වැහි වලාවේ කියුවාක් මෙන්, මෙතෙක් පැවති සීතල දුරුවී එදා ඉරු රශ්මිය නගරය උණුසුම් කරමින් තිබිණි. මිනිසුන් අතර සිටින සුපිරි මිනිසුන්ගේ දස්කම් දැකගැනීමේ උද්යෝගයත්, බලාපොරොත්තුවත් ඇතිව මම වහ වහා ඉදිරියට ඇදුනෙමි. මා මෙන්ම උද්යෝගයෙන් මහා ජන ගංගාවක් ඉදිරියට ගලමින් තිබිණි. මේ සියල්ලෝම ඇදෙන්නේ එකම දෙසකටය. එකම කරුනකටය. එහෙත් කිසිම තැනක තද බදයක්, පොරකෑමක් තිබුනේ නැත. සියල්ලම අපුරු සංවිධානාත්මක බවකින් ගලා  යමින්  තිබිණි. ඈතට යන්තම් පෙනුණු ඇතුල් වීමේ ද්වාරය, දැන් දැන් ළඟ ළඟම පෙනෙන්නට ගත්තේ ඒ මහා සැණකෙළියේ තවත් අදියරක් දැක බලා ගැනීමේ අවස්තාව තව මොහොතකින් උදාවන බව පසක් කරන්නටය.

පුරාණ ග්‍රීසියේ එදා මේ සැණකෙළිය තිබෙන්නට ඇති හැටි මෙනෙහි කරමින් මම ක්‍රීඩාංගනයට ඇතුළු වුනෙමි. එහෙත් මා වැරදිය. පුරාණ ග්‍රීසියේ මේ සැණකෙළිය මෙයාකාරයෙන් තිබුනේ නැත. එදා ඒ සැණකෙළිය තිබුනේ පරිපුර්ණ ශරීරාංග වලින් යුතු අයටය. එහෙත් 21 වන සියවසේ මා මේ පැමිණ ඇත්තේ එහිම තවත් විකාශනයක් වූ, ආබාධිතයන් සඳහා වන ලොව ලොකුම ක්‍රීඩා උළෙල නැරඹීමටය. මට හිමි අසුන වෙත ගොස් හරි බරි ගැසී වාඩි උන මම ක්‍රීඩාංගනය සිසාරා නෙත් යැව්වෙමි. 

අසූ දහසක් අසුන් ගත හැකි මේ දැවැන්ත ක්‍රීඩාංගනය අතුරු සිදුරු නැතිව පිරී යන බව පසක් කරමින් නොයෙකුත් දෙසින් ඇතුළුවන ප්‍රේක්ෂකයෝ තමන්ගේ අසුන් වෙත ඇදෙති. 

දැවැන්ත රූපවාහිනී තිර මත තරඟ කාල සටහන්, ඒවායේ නීති රීති, ක්‍රීඩකයන් වර්ග කිරීම් දිස් වේ. පහල ක්‍රීඩා පිටියේ යුහුසුළුව පිටිය සකසන්නට වෙහෙසෙන බොහෝ දෙනෙකි. එහෙත් මගේ දෙනෙත් සොයන්නේ මේ එකක්වත් නොවේ. ලෝකයේ කුමන රටකදී වුවද දුටුවිට හදවත අභිමානයෙන් පුම්බාලන ඒ දර්ශනය තාමත් මගේ නෙත ගැටුනේ නැත. පිටියේ අහුමුලු පිරික්සා අවසානයේ එය  මගේ  නෙත් ඉදිරිපිටම කල එළියේ මෙතෙක් වෙලා තිබී ඇති බව මටම දෙස් දෙමින් පසක් කර ගතිමි. 

පළමුව ඇරඹුණේ කාන්තා මීටර් 400 T13 අවසාන වටයයි. 

මේ උළෙලේ ක්‍රීඩකයන් අබාධ අනුව විවිධ කොටස් වලට වර්ග කෙරේ. T අකුරෙන් සනිටුහන් වන්නේ ජවන ( track ) තරඟයි. ඊළඟට එන නොම්මරය අනුව අබාධ කාණ්ඩය හැඳින්වෙයි. උදාහරණයක් ලෙස 1 න් ආරම්භ වන නොම්මර ඇත්තේ පෙනීමේ ආබාධ ඇති ක්‍රීඩකයන්ටය. T 11 යනු පෙනීම ඇත්තේම නැති ක්‍රීඩකයන්ය. ඔවුන් ධාවනයේ යෙදෙන්නේ මග පෙන්වන්නෙකු සමගිනි. T 12, T 13 කාණ්ඩ වල අයට පිලිවෙලින් පෙනීමේ නොයෙකුත් දුර්වලතා ඇත. අංක 4 න් පටන් ගන්නා කාණ්ඩ වල ක්‍රීඩකයන්ගේ අතක්, පයක් ඉවත් කර ඇත. අපි කවුරුත් දන්නා ඔස්කාර් පිස්ටෝරියස් තරඟ කරන්නේ මේ T 43 . T 44 කාණ්ඩ වලය. DSLR කැමරාවක් නොතිබුනත් අතේ තිබු කුඩා කැමරාවෙන් මම T 13 කාන්තා අවසාන වටයේ දර්ශන හැකි පමණ සනිටුහන් කර ගත්තෙමි.  

ඉන් පසුව ඇරඹුණේ අති උද්වේගකර T53 මීටර් 100 තරඟයයි. එහි උද්වේගයට හේතුව තරඟය ජයගන්නට වැඩිම හැකියාව තිබු Mickey Bushell බ්‍රිතාන්‍ය ජාතියෙකු වීමයි. තරඟය ආරම්භයේ සිට ලැබුණු පොලව දෙදරවන අත්පොලසන්, දිරි ගැන්වීම් හමුවේ ඔහු නව පැරාලිම්පික්  වාර්තාවක්ද සමගින් තරඟය ජය ගැනීම පුදුමයක් නොවේ.

සුද්දන් උද්දාමයෙන් Mickey ට ඔල්වරසන් දෙද්දී මගේ නෙත් ඈත තිබු තිරය දිහාට යොමු උනේ එහි දිස්වූ දොඹගොඩ නාමයත්, ඊට ඉදිරියෙන් තිබු SRI යන අකුරු 3 ත්. මේ සැන්දෑවේ එකම ශ්‍රී ලංකා නියෝජනය!!

පිරිමි උස පැනීමේ F42 ඉසව්වෙන් තරඟ වැදුණු දොඹගොඩ තමන්ගේ එකම කකුලෙන් පැනවිත් මීටර් 1.5 ක උසක් පැන්නේ ඔහුගේ පවුද්ගලික දක්ෂතාවය සමකරමින්. නමුත් අවාසනාවකට මීටර් 1.6 කටත් වඩා පනින ක්‍රීඩකයන් සිටින ඉසව්වේ ඔහුට වැඩි දුර යන්නට හැකි උනේ නෑ.  

ඊට පසුව පැවැත්වුන  T11 කාණ්ඩයේ ( ඇස් නොපෙනෙන) තරඟ කිහිපයක  කැමරාවට හසුවූ  තැන් මේ

 මේ තරඟ නරඹන විට දැනුනු එක දෙයක් නම්, කලින් අප මේ තරඟ නැරඹුවේ අබාධිතයන් තරඟ කරනවා බලන්නට. නමුත් අද දවසේ අප එය නරඹන්නේ, ක්‍රීඩකයන් තරඟ වදිනවා බලන්නට. ඔවුන්ගේ ක්‍රීඩා කෞශල්ය මේ අය ආබාධිතයන් බව අමතක කරවන තරම්. සැබවින්ම විය යුත්තේද එයයි. මක් නිසාදයත් ඔවුන්ගේ ආබාධ කිසි ලෙසකින් ඔවුන්ගේ හැකියාවන්, උත්සාහයන් සහ ධෛර්ය මොට කරන්නට සමත් වී නැති නිසා. සැබවින්ම ඔවුන් සුපිරි මිනිසුන්!!!