තමුසෙ කොහොමද මේ ඉස්කෝලෙට ආවෙ?

මේක උනේ අපි 9 වසරෙ ඉද්දි. ඉස්කෝලෙ පන්ති වල ඉතින් එක එක ජාතියෙ එවුන් ඉන්නවනෙ. සමහර එව්වොන්ට පොතෙන් තොර ලෝකයක් නෑ. තව සමහර එවුන් පොතක් අතින් අල්ලන්නෙ නෑ. පිස්සු කෙලින එකමයි වැඩේ. ඔය දෙකම සම බරව කරන එවුනුත්  ඉන්නව. අපේ පන්තියෙ හිටිය ඩයල් එකක්, මිනිහ හැම දේම බොහොම බැරෑරුම්ව තමයි බලන්නෙ. ප්‍රශ්නෙකට උත්තරයක් දුන්නත් දෙන්නෙ හොඳට කිරල මැනල හරියටම අහපු දේට. හරියටම අර ලාස්ට් රෝ එක කරන කස්සගේ යාළුවා නන්දන වගේ. 
මුගේ මේ සීරියස් වැඩ නිසා උට කාඩ් එකක් වැටිල තිබ්බෙ සීරියස් කියල. දවසක් අපි ටීච කෙනෙක් නැති වෙලාවක පන්තියෙ කෑ ගගහ ඉන්නව. සද්දෙ වැඩි නිසා එහා පන්තියට උගන්නපු සර් ඇවිත් සද්දයක් දාල ගියා කෑ නොගහ හිටපල්ල කියල. ඒ කිව්වට ඉතින් අපි ඕව අහන එකක් යැ. සර් ගියා විතරයි අපේ එවුන් ආයේ සුපුරුදු වැඩසටහනට යොමු උනා. සාමාන්‍යයෙන් ඉස්කෝලෙ වැරද්දක් කරල අහු උනාම පොඩ්ඩක් ජාතකේ හොයනවා. ඉස්කෝලෙට ආවෙ ප්‍රයිමරි එකේ ඉඳන්ද, ශිෂ්‍යත්වෙන්ද , නැත්තන් පස්සෙ කාගේ හරි තල්ලුවකින් ආවද වගේ. (ඒකේ වැරැද්දට තියෙන සම්බන්දය මොකද්ද කියල මම දන්නෙ නෑ.)

ඉතින් කොහොමහරි අපේ සද්දෙ ඇහිල දෙවෙනි පාරටත්  මාරාවේස වෙච්ච සර් පන්තියට කඩාපාත් උනා ' උඹලට එක පාරක් කිව්ව නේද කෑ නොගහ ඉන්ඩ කියල ? ' කියාගෙන. සර් ගේ සද්දෙ ඇහුන විතරයි පන්තියෙ තැන් තැන් වල හිටපු එවුන් ඩෙස්ක්, පුටු පෙරලගෙන දුවල ගිහින් තමන් ගේ තැන් වලින් වාඩි උනා. ඔය වෙලාවෙ අපේ සිරියසුත් තමන්ගෙ ආසනයෙන් නැගිටල ගිහින් හිටියෙ. නමුත් ඉතින් දුවන එක සර් ට කරන අගෞරවයක් කියල හිතලදෝ මිනිහ බොහොම සීරියස් විදිහට හෙමින් ඇවිදගෙන ගිහින් තමන් ගේ තැන වැඩි උනා. නමුත් මේක දැකපු සර් හිතුවෙ සර් ට බය නෑ කියල පෙන්නන්ඩ මිනිහ එහෙම කරා කියල. සර් ගේ ඇඟේ මාළු ගඟේ නටන්ඩ ගත්තේ එතකොට. 'තව බයත් නැතුව මේකා හෙමින්  ගිය හැටි' කියපු සර් කඩාගෙන ගියා සීරියස් ලඟට. 

'නැගිටිනවා!!! '

සීරියස් ඉද්ද ගැහුවා වගේ නැගිට්ට.

'තමුසේ මොකද බය නෑ කියල පෙන්නනද? . තමුසෙලා වගේ එවුන් හින්ද තමයි අයිසේ මේ ඉස්කෝලෙ නම කැත වෙන්නෙ'

දැන් සීරියස් සට සට ගාල ගැහෙනව.

'තමුසෙ කොහොමද මේ ඉස්කෝලෙට ආවේ?' සර් ගිරිය පුප්පල ඇහුව. දැන් පන්තියම ගල් ගැහිල බලන් ඉන්නව.

'සර් බස් එකේ!!!!'

සීරියස් කිව්වේ නං සීරියස් එකටමයි.